Z wielkim żalem zawiadamiamy o śmierci prof. dr hab. Zygmunta Kazimierczuka

Szanowni Państwo

Z wielkim żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 6 stycznia 2021 roku zmarł

Prof. dr hab. Zygmunt Kazimierczuk

Żegnamy Człowieka o wielkim sercu, wyjątkowym talencie artystycznym i nieprzeciętnym poczuciu humoru, wybitnego naukowca, życzliwego i cenionego dydaktyka.

Pan Profesor był absolwentem Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Z naszym Wydziałem związał się w 1998 roku, podejmując pracę w Katedrze Chemii. Był wieloletnim członkiem Rady Wydziału Technologii Żywności. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Chemii Żywności, który został powołany z Jego inicjatywy.

Bogaty dorobek naukowy Pana Profesora obejmuje ponad 130 pozycji, zamieszczonych w renomowanych czasopismach indeksowanych o zasięgu międzynarodowym oraz liczne patenty.
O wyjątkowym znaczeniu badań prowadzonych przez Pana Profesora świadczy liczba cytowań publikacji, wynosząca wg bazy Web of Science ponad dwa tysiące. Pan Profesor był założycielem Fundacji Rozwoju Diagnostyki i Terapii w Warszawie oraz członkiem wielu stowarzyszeń zagranicznych, m.in.: International Society of Nucleic Acid Chemistry oraz European Society for Photobiology. Był stypendystą Fundacji Alexandra von Humboldta. Odbył liczne staże w zagranicznych jednostkach badawczych, tj. m.in. Universität Konstanz (Niemcy), Universität Osnabrück (Niemcy), Brigham Young University – Cancer Research Center (USA), Universit of Massachusetts – Medical School (USA), University of Tampere – Department of Clinical Chemistry (Finlandia), Freie Universität Berlin – Institut für Kristallographie (Niemcy) i Karolinska Institut – Department of Histology (Szwecja).

Aktywność naukowa Pana Profesora dotyczyła szeroko rozumianej chemii bioorganicznej. Pracując naukowo w międzynarodowych i krajowych zespołach multidyscyplinarnych, prowadził badania z zakresu chemii organicznej, skoncentrowane głównie wokół pochodnych kwasów nukleinowych, analogów zasad purynowych, nukleozydów i nukleotydów, farmakologii, fotochemii i fizykochemii związków naturalnych. Do najważniejszych osiągnięć Pana Profesora należy zaliczyć badania związane ze stereospecyficzną syntezą deoksynukleozydów purynowych, prace dotyczące przemian fotochemicznych N-tlenków puryn, tautomerii tiopirymidyn, izoguaniny i jej pochodnych, badania nad inhibitorami kinaz białkowych, a szczególnie kinazy kazeinowej, oraz prace związane z syntezą związków organicznych o aktywności biologicznej. Na szczególne podkreślenie zasługuje udział Pana Profesora w opracowaniu metody syntezy 2-chloro-2’-dezoksyadenozyny. Dzięki swojej wiedzy i zaangażowaniu przyczynił się do produkcji i rejestracji w Polsce dostępnego w lecznictwie klinicznym leku przeciwnowotworowego i immunosupresyjnego o nazwie biokladrybina.

Pan Profesor był również cenionym nauczycielem akademickim, o wyjątkowych umiejętnościach dydaktycznych, pełnym pasji i oddania, cieszącym się dużym szacunkiem i sympatią wśród Studentów, czego dowodem może być przyznanie Panu Profesorowi tytułu Mistrza Osobowości.

Za swoją działalność Pan Profesor był odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Nagrodami JM Rektora SGGW za działalność naukową oraz za całokształt działalności.

Pan Profesor na zawsze pozostanie w naszej pamięci!

 

prof. dr hab. Mirosław Słowiński
Dyrektor Instytutu Nauk o Żywności